tag:blogger.com,1999:blog-763320284497330615.post1851371172973085327..comments2023-10-22T15:13:21.875+03:00Comments on ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΔΡΟΜΟ...: Ο θείος Ραούλ, πάντα οικείος & καίριοςUnknownnoreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-763320284497330615.post-74384757304184107382008-05-08T08:43:00.000+03:002008-05-08T08:43:00.000+03:00Δυνατό, πυκνό και διεισδυτικό το σχόλιό σας Afrole...Δυνατό, πυκνό και διεισδυτικό το σχόλιό σας Afrolex. Πίνω εις υγείαν των κοινών διαβασμάτων αλλά και των πολλά υποσχόμενων νέων παραπομπών.Δημήτρης Πρωτούληςhttps://www.blogger.com/profile/09913321061912458461noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-763320284497330615.post-81748528023062951622008-05-07T12:43:00.000+03:002008-05-07T12:43:00.000+03:00Ραούλ Βάνεγκεμ, "Η Βίβλος των Ηδονών": Ακόμα αναδύ...Ραούλ Βάνεγκεμ, "Η Βίβλος των Ηδονών": Ακόμα αναδύεται από το μακρυνό παρελθόν, η γεύση γλυκειάς υπόσχεσης για ένα απίθανο μέλλον...<BR/><BR/>Όμως, με μέλλοντα και παρελθόντα, το Τώρα κυλάει (δηλαδή κύλισε) με λειψή Παρουσία και δίχως Εγρήγορση, που κάνουν -λένε- αληθινότερη τη χαρά!<BR/><BR/>Και ο Ραούλ θα συμφωνούσε μ' αυτό, καθόλου δεν ευθύνεται για το παράπονο. "Η βίβλος των ηδονών" είναι Anonymousnoreply@blogger.com