Τ
Το
Το ερώτημα υποδηλεί, πως πρέπει να περάσουμε στο ντούκου τις καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας και να εστιάσουμε στη μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Φυσικά, όπως κάθε δίλημμα που σέβεται τον εαυτό του, εμπεριέχει μέσα του την απάντηση: «οι άνθρωποι» βέβαια, τα ντουβάρια θα κυτάμε τώρα; Μα είναι οι «άνθρωποι» όντα ξεκομμένα από το κοινωνικό, πολιτιστικό και φυσικό τους περιβάλλον;
Το «Αττικόν» και το «Άστυ» ήταν (είναι!) στολίδια της Αθήνας, σημεία αναφοράς, για όσους αγαπάνε τα κινηματογράφο και τη πόλη. Η ειρωνεία είναι πως στο «Άστυ» ειδικότερα έχουν προβληθεί δεκάδες ταινίες για «σινεφίλ», «αριστερούς» και «ψαγμένους» όλου του φάσματος, που πολλοί από αυτούς ελπίζω να αισθάνονται τουλάχιστον άβολα με το δίλημμα «τα κτίρια ή οι άνθρωποι»... Αντιγράφω από ανάρτηση Elias Kanellis «Το Άστυ ήταν έναν χώρος που τον δούλευαν πραγματικοί βιοπαλαιστές, η οικογένεια Στεργιάκη - πατέρας και γιοι. Μανιακοί του σινεμά, πρόσωπα με αυταπάρνηση, αριστεροί της δημιουργίας. Επέλεγαν οι ίδιοι τις ταινίες στις αγορές, ζούσαν με αυτές, χαίρονταν με τις επιτυχίες και απογοητεύονταν σαν παιδιά. Πίστευαν στη ζωντανή πλευρά της πόλης, το γραφείο διανομής των ταινιών τους είναι στα Εξάρχεια. Πριν απόμερικά χρόνια, τίποτα δεν προείκαζε ότι στα Εξάρχεια επωάζεται το αυγό της καταστροφής και του επαναστατικού μηδενισμού»
Προσωπικά, θέλω μιαν άλλη, πιο δίκαιη, πιο ανθρώπινη κοινωνία που να σέβεται και τους ανθρώπους και τα κτίρια και το περιβάλλον... Αν είναι να γκρεμιστεί η σημερινή για για να ζω σε γκουλάγκ ή σε ομοιόμορφες τρώγλες και της «Κεντρικής Γαϊδάρας να είμαι ορμηνευτής» που έλεγε και ο Νικόλας ο Άσιμος , άς το καλύτερα! Μπορώ να πάω κατευθείαν στον επίγειο παράδεισο του σύντροφου Κιμ Γιονγκ Ουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου