Τον μισό απ' τον χρόνο τους, αν...

Μου κάνει τρομερή εντύπωση, μια κοινή συμπεριφορά στους περισσότερους φίλους & γνωστούς (ιδίως εδώ στο Internet), όταν θίγουν θέματα πολιτικής: Ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων 1) βγάζουν συνήθως ένα οπαδισμό & φανατισμό, που δεν συνάδει ούτε με το μορφωτικό τους επίπεδο ούτε με το στυλ τους 2) Η μπάλλα χάνεται κυριολεκτικά όταν πρόκειται για άτομα με ενεργή ανάμιξη στη πολιτική (κομματικά στελέχη, υποψήφιοι) 3) Συνήθως 9 στις 10 φορές, ασχολούνται με θέματα παραπολτικά ή θεωρητικά ή στενά κομματικά, αφήνοντας απέξω τα καυτά θέματα της καθημερινότητας 4) Είναι απόλυτα πεπεισμένοι, ότι αρκεί να ψηφιστεί το κόμμα τους & μετά ως δια μαγείας όλα θα βρούν το δρόμο τους. Σκέφτομαι, πως αν είχαν αφιερώσει αλλού τον (μισό από τον) χρόνο & την ενέργεια που καταναλώνουν σε μικρο-κομματικές αντιπαλότητες, μαζώξεις, ίντριγκες, πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα!