Τρίτη 31 Ιουλίου 2007

Με τους ανθρώπους - παιδιά

..Ο Σιντάρτα έβλεπε τους ανθρώπους να ζουν με τρόπο παιδικό και ζωώδη και άλλοτε την αγαπούσε αυτή τη ζωή και άλλοτε τη περιφρονούσε..Τους έβλεπε να μοχθούν να υποφέρουν και να γερνούν για πράγματα κατά τη γνώμη του εντελώς ανάξια, για λεφτά, για απολαύσεις, για τιμές..

Στεκόταν ανοιχτός σε οτιδήποτε του πρόσφεραν οι άνθρωποι.. Και έρχονταν πολλοί σ΄αυτόν, άλλοι για να εμπορευθούν μαζί του, άλλοι για να τον εξαπατήσουν, άλλοι για να βολιδοσκοπήσουν, άλλοι για για να ζητήσουν την βοήθειά του, άλλοι για να τον συμβουλευτούν. Κι΄αυτός έδινε συμβουλές, συμπονούσε, έκανε δώρα, άφηνε να τον εξαπατήσουν λίγο ..
Μια φορά ταξίδεψε σ' ένα χωριό για να αγοράσει μια μεγάλη ποσότητα ρυζιού. Όταν έφτασε, το ρύζι είχε ήδη πουληθεί σε άλλον έμπορο. Ο Σιντάρτα όμως έμεινε μερικές μέρες σ΄αυτό το χωριό, φίλευε τους γεωργούς, χάριζε νομίσμαατα στα παιδιά, γιόρτασε μαζί τους σε ένα γάμο και γύρισε από το ταξίδι του πολύ ευχαριστημένος..
Απόσπασμα από το βιβλίο Σιντάρτα, του Έρμαν Έσσε

4 σχόλια:

Elias είπε...

Δεν υπάρχει στην Ευρώπη και ουτε θα υπάρξει ποτέ η ανάλογη τράπεζα των φτωχών...Οχι λόγω της μονεταριστικής ευρωπαικής πολιτικής,αλλά επειδή δεν υπάρχουν στην Ευρώπη οι ανάλογοι ...φτωχοί!(αυτοί που δεν εχουν την δυνατότητα να καταναλώσουν τα περιττά ,είναι οι φτωχοί της Ε.Ε)

Δημήτρης Πρωτούλης είπε...

Όντως αυτό που λέμε ¨φτώχεια΄στη Δύση, μπορεί να σημαίνει ¨ευμάρεια" στην Ανατολή του Σιντάρτα και μάλιστα για πολύ κόσμο..
Οπότε ναι , έχεις δίκιο, δεν μπορεί να υπάρξει "παράρτημα" της λεγόμενης τράπεζας των φτωχών της Grameen Bank του Muhammad Yunus στην Ελλάδα.
Όμως θα μπορούσε να υπάρξει -τηρουμένων των αναλογιών- κάτι ανάλογο;; Κάτι που θα απευθύνεται στους απόκληρους όπως ΑΜΕΑ, λαθρομετανάστες, πρώην κρατούμενους, απεξαρτημένους χρήστες ναρκωτικών;;

ellinida είπε...

Θα μπορούσε αν δεν είμασταν τόσο εγωιστές και είχαμε μάθει να προσφέρουμε. Δυστυχώς είμαστε εντελώς απολίτιστοι.
Μ'αρέσει το μπλογκ σου.

Δημήτρης Πρωτούλης είπε...

..@ llinida: Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Αναρωτιέμαι αν εκτός από εγωιστές ή απλοίτιστοι είμαστε και τόσο φοβισμένοι να τολμήσουμε το καινούριο.. Αν όχι από ευαισθησία απέναντι σε συνανθρώπους μας, τουλάχιστον από καινοτόμο επιχειρηματική διορατικότητα βρε αδερφέ!