Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Η ζωή είναι απλή και όμορφη

Ήμουνα ζορισμένος με το άγχος της δουλειάς κι΄ ας ήταν Σαββατοκύριακο. Όλοι χαλαροί, την ώρα που η αφεντιά μου βρισκόταν σε ταξίδι για δουλειές. Όλοι;

Στην άκρη του λιμανιού η κλούβα μόλις είχε σταματήσει και από μέσα της άρχισαν να βγαίνουν δειλά-δειλά οι κρατούμενοι σε δυάδες. Κάθε δυάδα μοιραζότανε ένα ζευγάρι χειροπέδες. Και πιο δύσκολη η απόδραση και μεγαλύτερη η οικονομία. Γύρω από τα παράταιρα αυτά ζευγάρια, τα ψηλόσωμα παλικάρια με τις μπλε στολές έκαναν ένα προστατευτικό κλοιό. Φοβισμένα ζωντανά και οι μεν και οι δε. Ντράπηκα. Ντράπηκα για την ελευθερία που έχω και δεν ξέρω να την εκτιμήσω. Γιατί η ζωή είναι απλή και όμορφη όταν είσαι ελεύθερος. Ο Ηλίας Πετρόπουλος (με πάμπολλες αναφορές στα βιβλία του για τους «μέσα» που είναι στην «απέξω»), περιγράφει καλύτερα από τον καθένα την ομορφιά, την ευτυχία και τη πληρότητα που έχουν οι απλές στιγμές της ζωής:

Ψωμί, τυρί και σταφύλι
-και να τα τρώω με τα χέρια
Και, στο τέλος, κρύο νερό
-νεράκι του Θεού

Λένε πως ο Άγιος προστάτης των φυλακισμένων είναι ο Ονήσιμος .
Για αυτό και ο Σύλλογος Συμπαραστάσεως Κρατουμένων έχει το τίτλο «Ο ΟΝΗΣΙΜΟΣ» . Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Συλλόγου: "Στην κοινωνία της απόγνωσης και του φόβου ας φερθούμε ανθρώπινα και ζεστά σε ανθρώπους που «πλήρωσαν» και θέλουν να ενταχθούν και πάλι στην κοινωνία.Το μεγαλύτερο πρόβλημα των Αποφυλακισμένων είναι η εύρεση εργασίας. Κάνουμε έκκληση. Πολεμήστε την προκατάληψη. Προσλάβετε αποφυλακισμένους. Θέλουν να δουλέψουν, θέλουν να κάνουν μια καινούργια αρχή.Ο ΟΑΕΔ δίνει τριπλάσια επιδότηση για νέες θέσεις εργασίας αποφυλακισμένων, απεξαρτημένων κ.λ.π. ειδικών ομάδων από τις απλές περιπτώσεις ανέργων. Αυτή θα είναι μια γενναία πράξη, μεγαλύτερη από οιοδήποτε άλλο βοήθημα."

Κι΄αν δεν μπορείτε αυτό, μπορείτε να συμπαρασταθείτε (υλικά και ηθικά) στο έργο του ιερέα Γερβάσιου Ραπτόπουλου από τη Θεσσαλονίκη. Από το 1978 η αδελφότητα που έχει ιδρύσει, η «Οσία Ξένη- Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων», έχει πληρώσει 2.500.000 ευρώ στο δημόσιο ταμείο προκειμένου να αποφυλακιστούν Έλληνες και ξένοι που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να εξαγοράσουν τις ποινές τους. ( * )

( * ) Περισσότερα για το έργο του ιερέα στο ρεπορτάζ των «Νέων»

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χαιρετίζω τη προσέγγισή σας αγαπητέ! Αν μιλάμε για ταμπού στη σύγχρονη κοινωνία, αυτό είναι από τα πιο ισχυρά, γιατί προϋποθέτει τη βαθύτερη κατανόηση του υποκειμενικού και την υπέρβαση του προσωπικού φόβου.

Και με την ευκαιρία να μνημονεύσω και ένα άλλο ισχυρό ταμπού: Οι αναπηρίες. Να ένα σχετικό site: www.disabled.gr. Σοκ...

Afrolex

Δημήτρης Πρωτούλης είπε...

Καλημέρα αγαπητέ Afrolex!
Έχεις δίκιο για το ταμπού με τις αναπηρίες και έχω σκοπό να γράψω κάποια στιγμή κάτι. Όσο για το site που μνημονεύεις είναι όντως καταπληκτικό. Είχα επικοινωνήσει, πριν από 6-7 χρόνια με τον τύπο που το τρέχει και είχα γεμίσει ενοχές..

Agobooks είπε...

Εξαιρετικό γραπτό και ανθρώπινο. Προβληματισμός σκεπτόμενου ανθρώπου.
Καλή βδομάδα και καλώς σε βρήκα!

Δημήτρης Πρωτούλης είπε...

Αγαπητέ N.Ago, να εισαι καλά!Βλέπω από το blog σου ότι είσαι Εκπρόσωπος Πρωτοβουλίας Αλβανών Διανοουμένων. Είναι πολύ θετικό, γιατί γνωρίζουμε ένα τμήμα ξεχωριστό των μεταναστών στην Ελλάδα, που συνήθως ταυτίζεται με χειρονακτικές εργασίες.
Όσο για το Κόσοβο: από τη μια ΟΚ η ανεξαρτησία είναι δικαίωμα αλλά από την άλλη θα γεμίσει η Ευρώπη αδύναμα κρατίδια που στη πράξη θα ονειρεύονται την ένωση με τη μητέρα-πατρίδα με ότι σημαίνει αυτό για την ειρήνη στη περιοχή..